بایگانی برچسب برای: تغذیه

برای به حداقل رساندن عوارض ناشی از شیمی درمانی، شما نیاز به دریافت دستورهای غذایی از سوی پزشک تان هستید.

 به نقل ازReadersdigest با این حال این نکته ثابت شده که برخی مواد غذایی عوارض این روند درمانی را کمتر و تکمیل دوره شیمی درمانی را برای بیماران راحت تر می کنند:

هویج: مصرف منظم آب هویج و سبزیجات برگ دار باید بخشی از برنامه درمانی هر بیمار سرطانی باشد. هویج سرشار از کاروتنوئیدها با خواص آنتی اکسیدانی است. مصرف منظم آب هویج باعث کاهش اندازه تومور و بهبود سرطان هایی مانند سرطان سینه می شود.

برنج و موز: در صورت ابتلا به اسهال ناشی از شیمی درمانی، مصرف غذاهایی مانند برنج، موز، سیب پخته شده و نان تست خشک به بیماران توصیه می شود. از خوردن غذاهای چرب و یا میوه های خام اجتناب کنید زیرا این غذاها اسهال را بدتر می کنند.

غلات سبوس دار: در صورت ابتلا به یبوست ناشی از شیمی درمانی، نوشیدن مایعات فراوان به همراه غذاهای حاوی فیبر نامحلول مانند نان سبوس دار یا غلات، میوه های خشک، نخود فرنگی و … توصیه می شود. انستیتوی ملی سرطان در آمریکا، نوشیدن روزانه 8 تا 12 لیوان مایعات برای افراد تحت شیمی درمانی را توصیه می کند.

وعده های غذایی کوچک: از دست دادن اشتها یک عارضه جانبی شایع در شیمی درمانی است. اما بیماران به جای خوردن سه وعده غذایی بزرگ، می توانند از پنج یا شش وعده غذایی کوچک بهره ببرند. هر بیمار مبتلا به سرطان نیاز به یک رژیم غذایی متفاوت دارد بنابراین برای دریافت رژیم مناسب، باید با پزشک تان مشورت کنید.

آب زنجبیل: شیمی درمانی اغلب با حالت تهوع همراه است اما مصرف آب زنجبیل همراه با چند قطره لیمو این اثر را کاهش می دهد. می توانید از آب نبات های حاوی زنجبیل قبل از وعده های غذایی استفاده کنید و یا این که به وعده های غذایی خود زنجبیل اضافه نمایید. مصرف زنجبیل مشکلات گوارشی ناشی از شیمی درمانی را کاهش می دهد.

آب پرتقال: خشکی دهان یکی از عوارض شیمی درمانی است. اما نوشیدن مایعاتی مانند آب مرکبات یا لیموناد به تولید بزاق بیشتر کمک کرده و خطر ابتلا به زخم های دهانی را کاهش می دهد.

پیاز و سیر: یک رژیم غذایی سالم برای بیماران سرطانی همیشه شامل پیاز و سیر است. پیاز و سیر سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند و منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن می شوند. پیاز حتی رشد برخی سلول های سرطانی را متوقف می کند.

پروتئین: در طول شیمی درمانی، بیماران باید پروتئین بیشتری دریافت کنند تا عضلات در هنگام درمان، قوی باشند.

سلنیوم: آجیل، غذاهای دریایی، جوی دو سر، برنج قهوه ای و … منابع عالی سلنیوم هستند. سلنیوم یک ماده معدنی ضد سرطان است. مطالعات نشان می دهد که ترکیبات سلنیوم سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و خطر ابتلا به برخی سرطان ها مانند سرطان خون و ملانوما را کاهش می دهد.

اگر علاقمند به زندگی سالم هستید، حتماً از انبوهی از اطلاعات در مورد اینکه چه و چقدر بخورید خوب خبر دارید.
اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد چه زمانی خوردن هم به اندازه چه و چقدر خوردن اهمیت دارد.
متخصصان علوم تغذیه می‌گویند بهتر است در فاصله زمانی‌ منظم غذا بخورید و هیچ وعده غذایی را حذف نکنید.
مردم سر کار ناهار چه می‌‌خورند؟
بهتر است فقط در طول ۸ تا ۱۰ ساعت پس از بیدار شدن غذا بخورید
ورزشکاران حرفه‌ای توصیه می‌کنند که مواد غذایی خاصی را قبل، بعد یا در حین تمرین روزانهٔ خود بخورید؛ و شواهد نشان می‌دهد که اگر بیشتر کالری مورد نیاز بدن خود را در ابتدای روز مصرف کنید راحت‌تر می‌توانید با چاقی مبارزه کنید.
حالا تحقیق جدیدی در زمینهٔ ساعت زیستی ما (آهنگ ۲۴ ساعتهٔ بدن) می‌گوید که بهتر است غذا خوردن‌ را به هشت تا ۱۰ ساعت ابتدای زمان بیداری محدود کنیم تا به بدن‌مان زمان کافی برای هضم و استراحت و بازسازی بدهیم.
کتر ساتچین پاندا پروفسور مؤسسهٔ Salk در دالاس، در ایالت تکزاس، ایالات متحده آمریکا و نویسندهٔ کتاب ساعت زیستی بدن که حاصل ده سال تحقیقات او در این زمینه است؛ به بی‌بی‌سی می‌گوید اگر الگوی خوردن خود را با ساعت زیستی بدن خود تنظیم کنیم، بدن ما بهتر عمل می‌کند.
دکتر پاندا می‌گوید: ” تقریباً هر سلول در بدن ما ساعت زیستی خود را دارد، چرخه‌ای ۲۴ ساعته. به این معنا که هر هورمون، هر مادهٔ شیمیایی مغز، هر آنزیم و حتی هر ژن در ژنوم ما در ساعت مشخصی بر‌می‌‌خیزد و به‌خواب می‌رود. این امر بدین معناست که بهترین زمان برای خوابیدن، بهترین زمان برای خوردن، درس خواندن و فعالیت‌های بدنی وجود دارد. ما دریافتیم که بدن ما فقط هشت تا ده ساعت و شاید حداکثر ۱۲ ساعت از شبانه‌روز را صرف هضم و جذب مواد غذایی می‌کند. خارج از این بازهٔ زمانی، ساعت زیستی ما خاموش می‌شود و بدن ما وارد حالت دیگری می‌شود، حالت ترمیم و ذخیره‌سازی و باز‌سازی”.
زمانی برای جشن، زمانی برای پرهیز
دکتر پاندا و همکارانش در مؤسسهٔ Salk، ۱۰ سال است که در زمینهٔ دانش معروف به غذا خوردن با محدودیت زمانی کار می‌کنند. در سال ۲۰۱۲ آنها تحقیقی را بر روی دو گروه مشابه موش شروع کردند.
به گروه اول غذاٰهای پر‌چربی و با قند بالا دادند و موش‌ها هر وقت می‌خواستند می‌توانستند غذا بخورند.
به گروه دوم از همان غذا و با همان مقدار کالری دادند اما فقط در محدودهٔ زمانی هشت ساعته.
دکتر پاندا می‌گوید که پس از ۱۸ هفته، موش‌هایی که در زمان‌های دلخواه غذا خورده بودند مبتلا به دیابت و چاقی شدند و کلسترول آنها بالا رفت و دچار بیماری‌های گوارشی شدند.
در نهایت شگفتی دریافتیم موش‌هایی که همان رژیم غذایی را در محدودهٔ زمانی هشت ساعت داشتند دچار هیچ نوع بیماری نشدند.
دکتر پاندا توضیح می‌دهد که وقتی ما از خوردن دست می‌کشیم، سموم محیط اطراف‌مان و غذایی که می‌خوریم حذف می‌شود، کلسترول‌ها کاهش پیدا می‌کند و ماهیچه‌ها، پوست و دیوارهٔ روده‌ها و حتی DNA بازسازی می‌شود.
ادامهٔ روال غذا خوردن در چار‌چوب هشت تا ۱۰ ساعت در روز بر همه این جریانات اثر دارد چون بدن بر هضم و جذب مواد غذایی متمرکز می‌شود.
دکتر پاندا می‌گوید:”خوردن در بازه‌های زمانی بهترین نتیجه را برای تندرستی شما دارد. به زبان علمی ما به آن خوردن در محدودهٔ زمانی می‌گوییم. چون خیلی از آدم‌ها از واٰژهٔ پرهیز یا روزه خوش‌شان نمی‌آید. ما تعیین نمی‌کنیم چه چیزی و چقدر بخورید اما مراقب زمان خوردن‌تان باشید و وقتی می‌خواهید غذا بخورید آن را در محدودهٔ هشت تا ۱۰ ساعت یا حداکثر ۱۲ ساعت انجام دهید. بیرون از این محدودهٔ زمانی حتی غذاٰهای سالم هم برای بدن مضر محسوب می‌شوند”.
شکم‌چران‌ها،هله‌هوله‌خور‌ها و راهزنان یخچال
دکتر پاندا می‌گوید که یافته‌هایش را تحقیقات دیگری هم تأئید کرده است.
او چنین می‌گوید:” یکی از تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که ۱۳ ساعت در شبانه‌روز از خوردن پرهیز می‌کنند احتمال کمتری دارد که به سرطان پستان مبتلا شوند”.
این کارها به طور اساسی با روش کسانی که عادت به شکم‌چرانی مدام تا وقت خواب دارند، جور در نمی‌آید و خیلی از کسانی که درگیر زندگی پر‌مشغله و مدرن امروزی هستند در مورد امکان آن بحث دارند.
در سال ۲۰۱۵، دکتر پاندا دریافت داوطلبانی که قبول کرده بودند از طریق اپ تلفن هوشمند بررسی و مشاهده شوند در بازه‌های زمانی ۱۵ ساعته یا بیشتر غذا می‌خورند.
اما این تحقیق دریافت که وقتی افرادی با اضافه وزن که بیش از ۱۴ ساعت در روز غذا می‌خوردند فقط ۱۰ تا ۱۱ ساعت در روز غذا بخورند، پس از ۱۶ هفته بدون اینکه در رژیم غذایی‌شان تغییری بدهند، وزن بدن‌شان کاهش پیدا می‌کرد و می‌گفتند که بسیار پر‌انرژی‌تر شده‌اند و راحت‌تر می‌خوابند.
و همه این مزایا تا یک سال ادامه داشت.
چالشی برای کارکنانی با شیفت‌های متفاوت
پایبندی به این یافته‌ها برای کسانی که نوبتی و شیفتی کار می‌کنند و مدام الگوی زمانی کارشان تغییر می‌کند، چالش دشواری است.
اما دکتر پاندا معتقد است که سازگاری و پذیرش این برنامه ممکن است.
او می‌گوید:” برای کسانی که در نوبت‌های شبانه و روزانه کار می‌کنند، بسیار مهم است که به زمان غذا خوردن خود توجه کنند، بعد از بیدار شدن، یک ساعت صبر کنید تا اولین کالری را وارد بدن خود کنید. سپس روزانه فاصله زمانی هشت تا ۱۰ ساعته پس از بیدار شدن را برای غذا خوردن در نظر بگیرید و وقتی دوباره به روال عادی زندگی خود بازگشتید ساعت غذا خوردن خود را عوض کنید و همیشه این زمان هشت تا ۱۰ ساعت را برای غذا خوردن در نظر بگیرید. بسیار مهم است که از نوشیدن الکل خودداری کنید، چون کسانی که نوبتی کار می‌کنند آمادگی زیادی برای ابتلا به عارضهٔ تخریب دیوارهٔ روده بر اثر الکل دارند که باعث بیماری‌های دیگری هم می‌شود”.
هجوم به یخچال در نیمه‌های شب، هله‌هوله‌خوردن وخوردن خوراکی‌های شور و چرب پس از نوشیدن الکل و تغییر زمان‌های خوردن در آخر هفته‌ها همه عادت‌هایی است که با تغذیهٔ سالم جور در نمی‌آید.
دکتر پاندا این تغییرات و بالا‌و پایین‌ها را به “پرواز‌زدگی سوخت‌وساز بدن””metabolic jetlag” تعبیر می‌کند که باعث می‌شود دستگاه گوارش ما آشفته و نابسامان شود و باعث ناسازگاری‌ها و ناهماهنگی‌هایی میان عادت‌های غذایی و چرخه‌های ساعت بدن می‌شود.
او می‌گوید:” این درست مثل وضعیت کسی است که هر آخر هفته به سفر‌هایی طولانی با مناطق زمانی متفاوت برود”.