سیگار: تمام انواع دخانیات انسان را در مسیر ابتلا به سرطان قرار می‌دهند. ترک دخانیات بهترین کار برای جلوگیری از سرطان در این افراد است. خودداری از مصرف دخانیات از خطر چندین نوع سرطان می‌کاهد از جمله: ریه، مری، حنجره، دهان، مثانه، کلیه‌ها، لوزالمعده، گردن رحم، سرطان خون (لوسمی میلویید حاد).
در ایالات متحده آمریکا سیگار مسئول حدود ۹۰ درصد تمام موارد سرطان ریه که یک علت عمده مرگ‌های ناشی از سرطان در مردان و زنان است بشمار می‌رود. با هر بار استعمال سیگار، بیشتر از ۶۰ ماده سرطان زا وارد ریه هامی شود. به علاوه تار (ماده قیر مانند) موجود در دود سیگار لایه قهوه‌ای رنگ چسبنده‌ای را برروی پوشش داخل حباب‌های هوایی و مسیرهای عبور هوا می‌سازد که خود مقدار زیادی از این مواد سرطان‌زا در خود نگه می‌دارد. فرودادن دود سیگار یا جویدن و تف کردن توتون هیچ‌کدام سالم و بدون خطر نیستند. سیگاری‌ها، در مقایسه با غیرسیگاری‌ها بیشتر دچار سرطان ریه و نیز سرطان حنجره، مری و دهان می‌شوند. جویدن توتون همچنین بر خطر ابتلا به سرطان‌های دهان، گونه‌ها و لثه می‌افزاید. حتی اگر خودتان سیگار نمی‌کشید، خود را در معرض دود دیگران قرار ندهید. همه ساله حدود ۳۰۰۰ غیر سیگاری در نتیجه قرار گرفتن در معرض دود از سرطان ریه می‌میرند. دود سیگار حاوی بیش از ۶۰ ماده سرطان‌زا شناخته شده است. مانند ایزوتوپ پرتوزا ناشی از فرایند تجزیه رادون. همچنین، نیکوتین پاسخ ایمنی بدن را در مقابل رشد سلول‌های سرطانی در بافت‌های آسیب دیده سرکوب می‌کند.
قلیان: دود قلیان نه تنها همهٔ مواد سرطان زای سیگار را دارد، بلکه دارای مقدار بیشتری گاز سمی مونوکسید کربن است. همچنین چون دود قلیان به دلیل گذر از آب مرطوب است، در ریه‌ها و مخاط بدن رسوب کرده بنابراین مصرف قلیان ۷ تا ۱۰ برابر سیگار است.
الکل: هر میزان از الکل می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده که حدود ۶ درصد(۲۱۸۲ مورد از ۶۶۲۰ مورد ابتلا) از کل سرطان‌های ایجاد شده در استرالیا در سال ۲۰۰۹ بر اثر استفاده از مشروبات الکلی بوده. مصرف الکل احتمال ابتلا به سرطان‌های دهان، گلو، حنجره، مری، کبد و لوزالمعده را به شدت افزایش می‌دهد.
