افزایش سه برابری سرطان پروستات در نوجوانانی که الکل مصرف می‌کنند

نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد، نوجوانانی که الکل مصرف می‌‌کنند، بیش از سه برابر خطر ابتلا به سرطان پروستات را به خود تحمیل می‌کنند.

در سطح جهان، سرطان پروستات دومین گونه سرطان رایج و پنجمین عامل مرگ و میر مربوط به سرطان در مردان است.

در سال 2012، یک میلیون و صد هزار مرد به سرطان پروستات دچار شدند که از این تعداد،307 هزار تای آن‌ها جان سپردند.

این سرطان رایج‌ترین سرطان در میان مردان در ۸۴ کشور بود که بیشتر در کشورهای توسعه‌یافته رخ می‌داد.

همچنین، میزان این سرطان در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش بوده‌ است.

کارشناسان ایالات متحده باور دارند، مصرف الکل در سنین نوجوانی بیش از هر زمان دیگری می‌تواند خطر بروز سرطان پروستات را قوت بخشد.

 متیو هابز، از انجمن سرطان انگلیس می‌گوید: همان‌طور که توسط پژوهشگران برجسته محرز شده است بین مصرف الکل و ابتلا به سرطان ارتباط مستقیم وجود دارد؛ الکل در ابتلا به برخی از سرطان‌ها نظیر پروستات نقش پررنگ‌تری ایفا می‌کند.

محققان این پژوهش تأکید می‌کنند، لیکوپن یکی از آنتی‌اکسیدان‌های مهم موجود در گوجه فرنگی است که می‌تواند از بروز سرطان پروستات پیش‌گیری کند.

این بررسی در دیلی‌میل منتشر شده است.

سلامتی فقط به آنچه می‌خوریم مربوط نیست، به زمان خوردن هم مربوط است

اگر علاقمند به زندگی سالم هستید، حتماً از انبوهی از اطلاعات در مورد اینکه چه و چقدر بخورید خوب خبر دارید.
اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد چه زمانی خوردن هم به اندازه چه و چقدر خوردن اهمیت دارد.
متخصصان علوم تغذیه می‌گویند بهتر است در فاصله زمانی‌ منظم غذا بخورید و هیچ وعده غذایی را حذف نکنید.
مردم سر کار ناهار چه می‌‌خورند؟
بهتر است فقط در طول ۸ تا ۱۰ ساعت پس از بیدار شدن غذا بخورید
ورزشکاران حرفه‌ای توصیه می‌کنند که مواد غذایی خاصی را قبل، بعد یا در حین تمرین روزانهٔ خود بخورید؛ و شواهد نشان می‌دهد که اگر بیشتر کالری مورد نیاز بدن خود را در ابتدای روز مصرف کنید راحت‌تر می‌توانید با چاقی مبارزه کنید.
حالا تحقیق جدیدی در زمینهٔ ساعت زیستی ما (آهنگ ۲۴ ساعتهٔ بدن) می‌گوید که بهتر است غذا خوردن‌ را به هشت تا ۱۰ ساعت ابتدای زمان بیداری محدود کنیم تا به بدن‌مان زمان کافی برای هضم و استراحت و بازسازی بدهیم.
کتر ساتچین پاندا پروفسور مؤسسهٔ Salk در دالاس، در ایالت تکزاس، ایالات متحده آمریکا و نویسندهٔ کتاب ساعت زیستی بدن که حاصل ده سال تحقیقات او در این زمینه است؛ به بی‌بی‌سی می‌گوید اگر الگوی خوردن خود را با ساعت زیستی بدن خود تنظیم کنیم، بدن ما بهتر عمل می‌کند.
دکتر پاندا می‌گوید: ” تقریباً هر سلول در بدن ما ساعت زیستی خود را دارد، چرخه‌ای ۲۴ ساعته. به این معنا که هر هورمون، هر مادهٔ شیمیایی مغز، هر آنزیم و حتی هر ژن در ژنوم ما در ساعت مشخصی بر‌می‌‌خیزد و به‌خواب می‌رود. این امر بدین معناست که بهترین زمان برای خوابیدن، بهترین زمان برای خوردن، درس خواندن و فعالیت‌های بدنی وجود دارد. ما دریافتیم که بدن ما فقط هشت تا ده ساعت و شاید حداکثر ۱۲ ساعت از شبانه‌روز را صرف هضم و جذب مواد غذایی می‌کند. خارج از این بازهٔ زمانی، ساعت زیستی ما خاموش می‌شود و بدن ما وارد حالت دیگری می‌شود، حالت ترمیم و ذخیره‌سازی و باز‌سازی”.
زمانی برای جشن، زمانی برای پرهیز
دکتر پاندا و همکارانش در مؤسسهٔ Salk، ۱۰ سال است که در زمینهٔ دانش معروف به غذا خوردن با محدودیت زمانی کار می‌کنند. در سال ۲۰۱۲ آنها تحقیقی را بر روی دو گروه مشابه موش شروع کردند.
به گروه اول غذاٰهای پر‌چربی و با قند بالا دادند و موش‌ها هر وقت می‌خواستند می‌توانستند غذا بخورند.
به گروه دوم از همان غذا و با همان مقدار کالری دادند اما فقط در محدودهٔ زمانی هشت ساعته.
دکتر پاندا می‌گوید که پس از ۱۸ هفته، موش‌هایی که در زمان‌های دلخواه غذا خورده بودند مبتلا به دیابت و چاقی شدند و کلسترول آنها بالا رفت و دچار بیماری‌های گوارشی شدند.
در نهایت شگفتی دریافتیم موش‌هایی که همان رژیم غذایی را در محدودهٔ زمانی هشت ساعت داشتند دچار هیچ نوع بیماری نشدند.
دکتر پاندا توضیح می‌دهد که وقتی ما از خوردن دست می‌کشیم، سموم محیط اطراف‌مان و غذایی که می‌خوریم حذف می‌شود، کلسترول‌ها کاهش پیدا می‌کند و ماهیچه‌ها، پوست و دیوارهٔ روده‌ها و حتی DNA بازسازی می‌شود.
ادامهٔ روال غذا خوردن در چار‌چوب هشت تا ۱۰ ساعت در روز بر همه این جریانات اثر دارد چون بدن بر هضم و جذب مواد غذایی متمرکز می‌شود.
دکتر پاندا می‌گوید:”خوردن در بازه‌های زمانی بهترین نتیجه را برای تندرستی شما دارد. به زبان علمی ما به آن خوردن در محدودهٔ زمانی می‌گوییم. چون خیلی از آدم‌ها از واٰژهٔ پرهیز یا روزه خوش‌شان نمی‌آید. ما تعیین نمی‌کنیم چه چیزی و چقدر بخورید اما مراقب زمان خوردن‌تان باشید و وقتی می‌خواهید غذا بخورید آن را در محدودهٔ هشت تا ۱۰ ساعت یا حداکثر ۱۲ ساعت انجام دهید. بیرون از این محدودهٔ زمانی حتی غذاٰهای سالم هم برای بدن مضر محسوب می‌شوند”.
شکم‌چران‌ها،هله‌هوله‌خور‌ها و راهزنان یخچال
دکتر پاندا می‌گوید که یافته‌هایش را تحقیقات دیگری هم تأئید کرده است.
او چنین می‌گوید:” یکی از تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که ۱۳ ساعت در شبانه‌روز از خوردن پرهیز می‌کنند احتمال کمتری دارد که به سرطان پستان مبتلا شوند”.
این کارها به طور اساسی با روش کسانی که عادت به شکم‌چرانی مدام تا وقت خواب دارند، جور در نمی‌آید و خیلی از کسانی که درگیر زندگی پر‌مشغله و مدرن امروزی هستند در مورد امکان آن بحث دارند.
در سال ۲۰۱۵، دکتر پاندا دریافت داوطلبانی که قبول کرده بودند از طریق اپ تلفن هوشمند بررسی و مشاهده شوند در بازه‌های زمانی ۱۵ ساعته یا بیشتر غذا می‌خورند.
اما این تحقیق دریافت که وقتی افرادی با اضافه وزن که بیش از ۱۴ ساعت در روز غذا می‌خوردند فقط ۱۰ تا ۱۱ ساعت در روز غذا بخورند، پس از ۱۶ هفته بدون اینکه در رژیم غذایی‌شان تغییری بدهند، وزن بدن‌شان کاهش پیدا می‌کرد و می‌گفتند که بسیار پر‌انرژی‌تر شده‌اند و راحت‌تر می‌خوابند.
و همه این مزایا تا یک سال ادامه داشت.
چالشی برای کارکنانی با شیفت‌های متفاوت
پایبندی به این یافته‌ها برای کسانی که نوبتی و شیفتی کار می‌کنند و مدام الگوی زمانی کارشان تغییر می‌کند، چالش دشواری است.
اما دکتر پاندا معتقد است که سازگاری و پذیرش این برنامه ممکن است.
او می‌گوید:” برای کسانی که در نوبت‌های شبانه و روزانه کار می‌کنند، بسیار مهم است که به زمان غذا خوردن خود توجه کنند، بعد از بیدار شدن، یک ساعت صبر کنید تا اولین کالری را وارد بدن خود کنید. سپس روزانه فاصله زمانی هشت تا ۱۰ ساعته پس از بیدار شدن را برای غذا خوردن در نظر بگیرید و وقتی دوباره به روال عادی زندگی خود بازگشتید ساعت غذا خوردن خود را عوض کنید و همیشه این زمان هشت تا ۱۰ ساعت را برای غذا خوردن در نظر بگیرید. بسیار مهم است که از نوشیدن الکل خودداری کنید، چون کسانی که نوبتی کار می‌کنند آمادگی زیادی برای ابتلا به عارضهٔ تخریب دیوارهٔ روده بر اثر الکل دارند که باعث بیماری‌های دیگری هم می‌شود”.
هجوم به یخچال در نیمه‌های شب، هله‌هوله‌خوردن وخوردن خوراکی‌های شور و چرب پس از نوشیدن الکل و تغییر زمان‌های خوردن در آخر هفته‌ها همه عادت‌هایی است که با تغذیهٔ سالم جور در نمی‌آید.
دکتر پاندا این تغییرات و بالا‌و پایین‌ها را به “پرواز‌زدگی سوخت‌وساز بدن””metabolic jetlag” تعبیر می‌کند که باعث می‌شود دستگاه گوارش ما آشفته و نابسامان شود و باعث ناسازگاری‌ها و ناهماهنگی‌هایی میان عادت‌های غذایی و چرخه‌های ساعت بدن می‌شود.
او می‌گوید:” این درست مثل وضعیت کسی است که هر آخر هفته به سفر‌هایی طولانی با مناطق زمانی متفاوت برود”.

ارتباط رژیم غذایی بدون سبزیجات با ابتلا به سرطان روده

به گزارش  از پایگاه اطلاع رسانی مدیکال نیوز تودی، محققان موسسه فرانسیس کریک در لندن، دریافتند که حفظ رژیم غذایی غنی از ایندول کاربینول- 3 که در سبزیجات وجود دارد مانع از التهاب معده در موش های آزمایشگاهی و تبدیل آن به سرطان روده شد.
دکتر بریگیتا استوکینگر سرپرست این گروه مطالعاتی می گوید: مشاهده آثار فراوان این رژیم بر التهاب معده و سرطان روده بزرگ بسیار شگفت انگیز بود. وقتی ما گروه وسیعی از سبزیجات به نام کلم ها را مصرف می کنیم، دستگاه هاضمه ما ایندول کاربینول تولید می کند.
کلم ها شامل بروکلی، قمری، گل کلم، کلم پیچ و حتی شلغم و انواع کلم هایی است که در مناطق مختلفی از دنیا کشت و مصرف می شوند.
سرطان روده بزرگ معمولا با رشد زائده یا پولیپ در جداه روده بزرگ آغاز می شود، هر چند ممکن است تا تبدیل شدن به سرطان چند سال طول بکشد همچنین همه پولیپ ها سرطانی نیستند.
با وجود شواهد زیاد دال بر فواید رژیم سرشار از سبزیجات برای دستگاه هاضمه، هنوز اطلاعات چندانی از زیست شناسی سلولی این بخش از بدن وجود ندارد.
یافته های مطالعه حاضر اولین شواهد عینی از آن است که ایندول کاربینول- 3 با تاثیر بر یک پروتئین سلولی به نام گیرنده آریل هیدروکربن از التهام معده و سرطان جلوگیری می کند.
این پروتئین نقش های مختلفی در بدن دارد و برای اینکه بتواند این نقش ها را به درستی انجام دهد باید با ایندول کاربینول- 3 به شکل خاصی ترکیب شود.
دکتر استوکینگر و همکارانش مشاهده کردند که یک موش آزمایشگاهی در شرایط عادی تحت رژیم های کنترل شده محض (یک نوع ماده غذایی) بعد از 10 هفته به سرطان روده مبتلا شدند اما موش هایی که غلات جویدنی و دیگر مواد مصرف کردند سالم ماندند.

کودکان را در معرض دود سیگار قرار ندهید

به گزارش از پایگاه خبری ساینس دیلی، بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) اصطلاحی برای توصیف بیماری های پیشرونده ریوی از جمله آسم، برونشیت مزمن، آمفیزم یا ترکیبی از این اختلالات است. آمفیزم عبارت است از یک بیماری مزمن ریه که طی آن کیسه های هوایی در ریه بیش از اندازه گشاد می شوند و در نتیجه، خاصیت ارتجاعی رشته هایی که کیسه های هوایی را به هنگام تنفس باز و بسته می کنند، از بین می رود. تنگی نفس، سرفه های مکرر (معمولا سرفه های خشک و بدون خلط)، خس خس کردن و احساس سفتی (Tightness) در ناحیه قفسه سینه، از مهمترین علایم این بیماری محسوب می شوند.
مطالعات جدید نشان می دهد، قرار گرفتن کودکان در معرض دود سیگار، احتمال بروز بیماری انسداد ریوی مزمن و مرگ ناشی از آن را افزایش می دهد. این مطالعه همچنین نشان می دهد مصرف دخانیات احتمال بروز بیماری های انسداد ریوی را 31 درصد افزایش می دهد.
به گزارش موسسه ملی خون، ریه و قلب آمریکا، بیماری انسداد ریوی مزمن سومین علت عمده مرگ و میر در آمریکا محسوب می شود. استعمال دخانیات و عدم تحرک از مهمترین عوامل تشدید این عارضه هستند.

ساخت نانوربات قاتل تومورهای سرطانی

 دانشمندان چینی مولکول‌های DNA را در یک فرایندی شبیه به اوریگامی به هم پیچیدند تا مولکولی به نام «اسب تروا» که 4 هزار بار نازک‌تر از یک تار موی انسان است، تولید کنند. این مولکول می‌تواند «قاتلانی» را برای مبارزه با تومورهای سرطان آزاد کند.

براساس گزارش «چاینا دیلی»، «نی گوانگجون» سرپرست مرکز ملی علوم نانو و تکنولوژی چین گفت: سلول‌های سرطانی برای تکثیر نیاز به مقداری غذا دارند اما آنها نمی‌توانند غذای خودشان را تامین کنند.

وی افزود: خون، اکسیژن و انرژی مورد نیاز برای سلول‌های سرطانی از طریق رگ‌های خونی منتقل می‌شود بنابراین دانشمندان در تلاش هستند تا رگ‌های خونی را برای جلوگیری از تغذیه تومورها مسدود کنند.

محققان، تک رشته‌ای از DNA ویروس باکتری خوار را در یک ورقه مستطیلی پیچیدند و سپس 4 مولکول کشنده از ترومبین (یک آنزیم لخته شدن در پلاسمای خون) را درون این ورقه قرار دادند و آن را وارد یکنانوربات کردند.

وی افزود: پس از تزریق، نانوربات از میان رگ‌های خونی حرکت می‌کند و از آنجایی که تنها تومورها دارای کلید شیمیایی مناسبی برای باز کردن مولکول‌های ترومبین قاتل هستند، با برخورد نانوربات به این تومورهاترومبین آزاد شده و در عرض چند ساعت ذخیره خونی قطع می‌شود و تومورها عمدتا از گرسنگی می‌میرند.

محققان آزمایش‌های کنترل‌شده‌ای را بر روی بیش از 200 موش مبتلا به سرطان پوست، سینه، تخمدان و ریه انجام دادند و دریافتند که این نانوربات‌ها در کشتن تومورها موثر هستند.

فیبر

بهترین و بدترین روغن ها برای سلامت شما!

در حالی که مصرف برخی چربی ها باعث افزایش سلامت می شود، مصرف انواع دیگر، خطر ابتلا به کلسترول بد و بیماری های قلبی را افزایش می دهد.

 به نقل ازeverydayhealthبنا به اعلام انجمن قلب آمریکا، شما نیاز به برخی چربی ها در رژیم غذایی روزانه خود دارید چون مصرف آنها منجر به افزایش انرژی، حمایت از رشد سلولی، محافظت از اندام شما، جذب مواد مغذی و تولید هورمون ها می شود. روغن ها همچنین می توانند منبع خوبی از چربی های سالم باشند:

روغن زیتون: یک عنصر اساسی از رژیم غذایی مدیترانه ای است و برای پخت انواع غذاها مورد استفاده قرار می گیرد. روغن زیتون منبع خوبی از اسیدهای چرب امگا 3 برای کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی، کاهش التهاب، و کاهش کلسترول بد است.

روغن کانولا: در سال 2006 میلادی، سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد مصرف روغن کانولا در پخت و پز مواد غذایی حتی ایمن تر از روغن زیتون است؛ بخصوص در مورد غذاهایی که نیاز به درجه حرارت بالا برای پخته شدن دارند. مصرف این نوع روغن نیز خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد.

روغن کتان: منبع خوبی از اسید آلفالینولئیک؛ یکی از سه اسید چرب امگا 3 است. شما نیاز به مصرف امگا 3 از طریق رژیم غذایی دارید زیرا بدن شما نمی تواند آن را به تنهایی تولید کند. اسیدهای چرب امگا 3 همانطور که گفته شد، باعث کاهش التهاب می شوند و خطر ابتلا به سرطان را نیز کاهش می دهند. روغن کتان همچنین می تواند باعث کاهش علائم آرتریت شود. توجه کنید که روغن کتان نباید در معرض حرارت قرار گیرد و بهتر است از آن برای تهیه غذاهای سرد مانند سالادها استفاده کنید.

روغن آووکادو: سرشار از اسیدهای چرب غیر اشباع است و می تواند کلسترول را در محدوده سالم نگه دارد و جذب برخی مواد مغذی را افزایش دهد. روغن آووکادو از بهترین روغن ها برای پخت و پز است و حتی برای سرخ کردن مواد غذایی نیز می توان از آن استفاده کرد.

روغن کنجد: از این نوع روغن نیز می توان برای سرخ کردن مواد غذایی استفاده کرد. در کشورهای آسیایی بیشتر از روغن کنجد در پخت و پز و سرخ کردن غذاها بهره می برند.

روغن هسته انگور: چربی اشباع شده کمی دارد و یک انتخاب سالم برای پخت و پز غذاها محسوب می شود.

روغن نارگیل: از آن دسته روغن هاست که باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد. روغن نارگیل حاوی چربی های اشباع است البته نه به خطرناکی چربی اشباعی که در گوشت قرمز وجود دارد و منجر به انسداد شریان ها میشود. با این حال توصیه ها بر این است که کسانی که دچار کلسترول بالا هستند، از مصرف این روغن اجتناب کنند.

روغن پالم: این نوع روغن نیز حاوی چربی اشباع است و به گفته کارشناسان انجمن دیابت آمریکا، کسانی که در معرض خطر بیماری های قلبی هستند و یا دیابت دارند، باید از مصرف آن خودداری کنند. /

درمان سرطان با قرار دادن نانو ذرات در بدن

پژوهشگران دانشگاه “ام.آی.تی” سعی دارند نوعی از سرطان را با استفاده از نانوذراتی که سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند، درمان کنند.

به نقل از ام.آی.تی نیوز، ممکن است جراحان بتوانند با استفاده از یک روش جدید، تومور را از بدن خارج کنند و پس از آن، نانوذراتی که وظیفه آنها، حمله به سلول‌های سرطانی باقیمانده است، در بدن قرار دهند.

“گلیوما” (Glioma)، نوعی سرطان مغز است که معمولا با خارج کردن مقداری از تومور و سپس  پرتودرمانی، معالجه می‌شود. با این نوع درمان، بیماران تا حدود 10 سال زنده می‌مانند اما تومورها دوباره بازمی‌گردند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه “ام.آی.تی”(MIT)، امیدوارند که با رساندن مستقیم دارو به مغز، بتوانند طول عمر بیماران مبتلا به گلیوما را افزایش دهند. این دارو، جهش ناشی از این بیماری را در بیماران مبتلا به گلیوما هدف قرار می‌دهد. این جهش معمولا در بیماران مبتلا به گلیوما که بزرگسالان زیر 45 سال هستند، دیده می‌شود. پژوهشگران، روشی برای بررسی سریع جهش در طول جراحی مغز و امکان قرار دادن نانوذراتی که دارو را منتشر می‌کنند، ابداع کرده‌اند.

“جیووانی تراورسو”(Giovanni Traverso)، از پژوهشگران “مؤسسه پژوهش تلفیقی سرطان دیوید اچ. کوک”(CCR/KI) دانشگاه ام.آی.تی و از نویسندگان این پژوهش گفت: ما برای ارائه یک درمان موثر، باید بیماری و جهش ناشی از آن را به سرعت تشخیص دهیم تا به درمان خاص آن کمک کنیم.

همچنین، پژوهشگران تلاش می‌کنند روش‌هایی برای شناسایی و هدف قرار دادن جهش‌های دیگر بیماری گلیوما و انواع دیگر تومورهای مغزی ابداع کنند.

“گانش شانکار”(Ganesh Shankar)، از متخصصان اعصاب بیمارستان عمومی ماساچوست گفت: این پژوهش، امکان اصلاح راهبرد جدید ما را از طریق به کارگیری درمان‌های مولکولی که سلول‌های تومور را براساس آسیب‌پذیری آنها مورد هدف قرار می‌دهند، فراهم می‌کند.

این پژوهش، در مجله ” Proceedings of the National Academy of Sciences” به چاپ رسید.

چه مقدار ورزش لازم است تا به بیماری‌های مزمن مبتلا نشویم

واضح است که رژیم غذایی مناسب و ورزش کردن می‌تواند از ابتلا به بیماری‌ها در سنین پیری جلوگیری کند اما این سوال وجود دارد که چقدر ورزش کردن طول عمر را افزایش می‌کنند.

به نقل از News استرالیا، موسسه تحقیقاتی وست میر با بررسی هزار و ۵۰۰ فرد استرالیایی بالای ۵۰ سال به این نتیجه‌ رسید که افرادی که بیش از ۶۰۰ ‌دقیقه ورزش با شدت متوسط تا شدید در هفته‌ انجام می‌دهند، می‌توانند ۱۰ سال بدون بیماری به عمر خود ‌اضافه کنند.

افرادی که فعالیت فیزیکی زیادی دارند نصف دیگران احتمال سکته، بیماری‌های قلبی ـ عروقی، سرطان و دیابت دارند.

افرادی که در هفته‌ ۶۰۰ ‌دقیقه ورزش می‌کنند در ایده‌آل‌ترین حالت قرار دارند.

مدیر این تحقیقات می‌گوید: ما دریافتیم افرادی که در هفته‌ فعالیت زیادی دارند، می‌توانند تا ۱۰ سال بیشتر از دیگران بدون بیماری زندگی کنند.

در حال‌ حاضر انجمن سلامت جهانی ۱۵۰ ‌دقیقه ورزش در طول هفته‌ را به عنوان حداقل میزان لازم ورزش معرفی کرده است. با این حال بررسی‌های اخیرشان داده است برای دور کردن بیماری‌های مزمن لازم است که بیش از این ورزش کرد.

ممکن است افراد سالمند نتوانند ورزش شدید انجام دهند اما بهتر است فعالیت داشته باشند، افرادی که در حال‌ حاضر فعالیت متوسط دارند نیز بهتر است فعالیت خود را کمی شدیدتر کنند. اگر نمی‌توانید در طول هفته‌ این میزان فعالیت هوازی انجام دهید می‌توانید فعالیت قلبی، عروقی و قدرتی نیز داشته باشید.

یک ساعت ورزش قدرتی تا ۲۲۶ کالری در ساعت می‌سوزاند. ورزش‌هایی که در نیم ساعت بیشترین کالری سوزی را دارند، عبارتند از: ایروبیک، دوچرخه‌سواری و شنا.

داروهای متوقف‌ کننده رشد سلول‌های سرطانی

محققان علوم پزشکی در دانشگاه ملبورن استرالیا به همراه کارشناسان مشهور بیماری‌های سرطانی و دانشمندان علم ژنتیک، نوع جدیدی از داروها را مورد آزمایش قرار دادند که رشد سلول‌های سرطانی را در بدن انسان متوقف کرده و آنها را بطور کامل خاموش از کار می‌اندازند.

دانشمندان می‌گویند مولکول‌های موجود در این داروها برای غیرفعال کردن پروتئین‌های KAT6A و KAT6B در نظر گرفته شده‌اند که عملکرد آنها در سلول‌های سرطانی شدت پیدا می‌کند.

نتایج آزمایشات انجام شده نشان دادند که خاموش کردن یا از کار انداختن ژن KAT6B طول عمر موشهای مبتلا به لنفوم را افزایش می‌دهد.

نوع جدید درمان بر خلاف شیمی درمانی و اشعه درمانی فقط سلول‌های بیمار را از بین برده و به سلول‌های سالم آسیب وارد نمی‌سازد.

به گزارش اسپوتنیک، نشریه مدیکال اکسپرس در مقاله‌ای دراین‌باره منتشر کرد: به عقیده دانشمندان، روش درمانی جدید می‌تواند برای جلوگیری از بازگشت بیماری پس از درمان اولیه نیز موثر باشد.