همیشـه ارتـباط کلامی، آن هم جمـلات محـکم و پرانگیـزه در احـوال متغیـر بیمـار تاثیـرگذاری مثبـت نـدارد. بعضـی وقت ها حضـور داشـتن، وقت گـذراندن و با انـرژی همسـو متـوجه احـوال و شرایـطش بودن یا خلـوت کردن اطـرافش، بیشـتر از هر کلام زیبـایی به او می گـوید که کنـارش هستیـد، زندگـی جـریان دارد و نگـرانی ها و اضطـراب ها هـم پاره ای تجـربه زندگی سـت. این برای بیمـار دلگـرمی بزرگی سـت. داشـتن روحیـه خوب بیمـار و همراهـانش و هـم افـزایی نیـروهای مثبـت، آرام و سبـک، بهـترین کمک در همـراهی بیمـار اسـت.