بایگانی ماه تیر 1397

محققان مدت هاست که می دانند خطر ابتلا به سرطان سینه و ملانوم در خدمه پرواز نسبت به عموم مردم بیشتر است.
اکنون محققان دانشگاه هاروارد آمریکا در این مطالعه جدید که در مجله Environmental Health منتشر شد، متوجه شدند که خدمه پرواز علاوه بر سرطان های سینه و ملانوم بیشتر به سرطان پوست غیرملانوم، سرطان رحم، سرطان دستگاه گوارش، سرطان دهانه رحم و تیروئید مبتلا می شوند.
محققان در این مطالعه بیش از پنج هزار خدمه پرواز را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند که خطر ابتلای به سرطان سینه در این افراد بیش از 50 درصد است و خطر ابتلای این افراد به سرطان های معده به بیش از 74 درصد افزایش می یابد.
این مطالعه دلایل افزایش خطر ابتلا به این سرطان ها را در خدمه هواپیما نمی تواند ثابت کند اما محققان قرار گرفتن در معرض اشعه یونیزان (اشعه X و گاما) موجود در قسمت بالایی اتمسفر را به همراه اختلال در خواب و چرخه های غذا از عوامل تاثیر گذار در این افزایش عنوان کردند.
بر اساس نتایج این مطالعه خطر ابتلای خدمه پرواز به سرطان سینه 3.4 درصد، سرطان گردن رحم یک درصد، سرطان دستگاه گوارش 0.47 درصد و سرطان تیروئید 0.67 درصد است اما خطر ابتلا به این سرطان ها در عموم مردم به ترتیب 2.3 درصد، 0.70 درصد، 0.27 درصد و 056 درصد است.
این مطالعه همچنین نشان داد که احتمال ابتلا به سرطان پوست غیر ملانوم به ازای هر پنج سالی که فرد به عنوان مهماندار هواپیما مشغول به کار است افزایش می یابد.

 تازه‌ترین بررسی‌ها نشان داده است، افزایش وزن در زنان با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه همراه است.

این تحقیق که توسط تیمی از دانشگاه لندن صورت گرفته است، تأکید می‌کند که افزایش وزن دختران در میانگین سنّی 18 تا 24 سال احتمال ابتلا آنها به سرطان سینه در میانسالی را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

پژوهشگران مؤسسه سرطان‌شناسی لندن نیز با بررسی اضافه وزن بیش از 758 هزار 592 زن و احتمال ابتلا آنها به سرطان سینه دریافتند،  چاقی باعث افزایش میزان استروژن می‌شود که می‌تواند سرطان سینه را در زنان یائسه ایجاد کند.

به گفته کارشناسان بهداشتی، سرطان‌های سینه، روده، رحم، پانکراس، کلیه، کبد، تخمدان و تیروئید سرطان‌هایی هستند که چاقی عامل مهمی در ابتلا به آنها است.

محققان دانشگاه لندن می‌گویند: «چاقی، احتمال ابتلا به برخی سرطان‌های خاص را افزایش می‌دهد؛ از آنجا که استروژن و برخی دیگر از هورمون‌های شبه استروژنی (که می‌توانند با سرطان سینه در ارتباط باشند) در بافت چربی ذخیره می‌شوند، هرچه میزان چربی در بدن ما بیشتر باشد، مقادیر بیشتری از استروژن جهت تأثیر بر بافت سینه و سیستم غددی بدن افراد در دسترس خواهد بود».

براساس آمار موجود، در سراسر دنیا، سرطان سینه مهم‌ترین نوع سرطان در زنان است و 25 درصد از تمام موارد سرطان را به خود اختصاص می‌دهد.

بسیاری از محققان، برخورداری از یک رژیم غذایی سالم به همراه ورزش را به عنوان بخش مهمی از بهبودی و سلامت قلمداد می‌کنند.

محققان “دانشگاه ملبورن”(University of Melbourne) یک مکانیسم ژنتیکی حیاتی را کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه یک ژن سرکوب کننده سرطان مانع رشد تومورها می‌شود.

محققان فرانسوی و چینی با ایجاد حباب های بسیار ریز داخل رگ های خونی نزدیک بافت سرطانی توانسته اند راهکاری غیرتهاجمی برای قطع تغذیه این بافت ها و رساندن داروهای ضدسرطان به تومورها بیابند.
به گزارش از پایگاه اطلاع رسانی پزشکی مدیکال نیوز،این روش که مسدودسازی سرخرگ با استفاده از حباب نامیده می شود؛ شامل تزریق قطره های بسیار ریز یا نانوقطره ماده به داخل رگ های خونی است که تومورها و بافت سرطانی از آنها تغذیه می کنند.
در ادامه محققان از امواج فراصوت با استفاده از ابزار بیرونی نانوقطره های مواد را به حباب تبدیل می کنند. این حباب ها سپس رگ های نزدیک به بافت سرطانی را مسدود می سازند.
این گروه در مقاله ای که اخیرا در نشریه علمی الفبای فیزیک کاربردی /Applied Physics Letters منتشر شده است، سعی کردند مفصل و با جزئیات شیوه عملکرد و روند آن را توضیح دهند.
پروفسور یی فینگ/Yi Feng استادیار مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه ژیان جیائوتونگ/Xi’an Jiaotong چین و محقق ارشد این مطالعه می گوید: پی بردیم که درمان مسدودسازی سرخرگ، ظرفیت بالقوه ای برای درمان سرطان دارد و این امر نه تنها با قطع منبع تغذیه تومورها قابل انجام است، بلکه می تواند به عنوان منبعی برای رساندن داروهای مدنظر استفاده شود. 
با قطع تامین خون مورد نیاز، تومورهای بیشتر از چند میلیمتر رشد نمی کنند و قابلیت گسترش یا متاستاز را نخواهند داشت.
با وجود این همچنان دشواری هایی در استفاده گسترده تر از این روش وجود دارد محققان در مطالعات قبلی خود پی برده بودند بعضی حباب ها با ورود به رگ های خونی کوچک تر باعث پارگی و خونریزی می شوند.
آنها توانستند با تولید نوعی ماده شیمیایی که موجب تولید رگ های خونی جدید می شود، این مشکل را حل کنند؛ فرایندی که از آن به نام رگ زایی تعبیر می شود. 
این گروه معتقد است روش یادشده می تواند با قدرت بیشتری سرطان را نابود سازد، ابتدا منبع تغذیه بافت سرطانی را از بین می برد و در مرحله دوم می تواند داروهای ضدسرطانی را به بافت برساند.
همچنین امکان کاهش میزان داروی بیمار با استفاده از این روش وجود دارد زیرا مسدود کردن رگ باعث می شود دارو برای مدت طولانی تری در بافت سرطانی باقیی بماند.
مینگژی وان/Mingxi Wan استاد مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه ژیانتونگ چین و از دیگر مخققان این طرح نیز می گوید: محققان درمان سرطان همواره می خواهند به دو سوال پاسخ دهند؛ چطور می توان تومور را از بین برد و دوم اینکه چگونه می توان عوارض جانبی شیمی درمانی را کاهش داد. ما توانسته ایم پی ببریم روش مسدودسازی رگ توانایی بالقوه حل هر دو مشکل را با موفقیت دارد.