بایگانی ماه آبان 1396
Medical uses
Different cancers respond to radiation therapy in different ways.
The response of a cancer to radiation is described by its radiosensitivity. Highly radiosensitive cancer cells are rapidly killed by modest doses of radiation. These include leukemias, most lymphomas and germ cell tumors. The majority of epithelial cancers are only moderately radiosensitive, and require a significantly higher dose of radiation (60-70 Gy) to achieve a radical cure. Some types of cancer are notably radioresistant, that is, much higher doses are required to produce a radical cure than may be safe in clinical practice. Renal cell cancer and melanoma are generally considered to be radioresistant but radiation therapy is still a palliative option for many patients with metastatic melanoma. Combining radiation therapy with immunotherapy is an active area of investigation and has shown some promise for melanoma and other cancers.
It is important to distinguish the radiosensitivity of a particular tumor, which to some extent is a laboratory measure, from the radiation “curability” of a cancer in actual clinical practice. For example, leukemias are not generally curable with radiation therapy, because they are disseminated through the body. Lymphoma may be radically curable if it is localised to one area of the body. Similarly, many of the common, moderately radioresponsive tumors are routinely treated with curative doses of radiation therapy if they are at an early stage. For example: non-melanoma skin cancer, head and neck cancer, breast cancer, non-small cell lung cancer, cervical cancer, anal cancer, prostate cancer. Metastatic cancers are generally incurable with radiation therapy because it is not possible to treat the whole body.
Before treatment, a CT scan is often performed to identify the tumor and surrounding normal structures. The patient receives small skin marks to guide the placement of treatment fields. Patient positioning is crucial at this stage as the patient will have to be set-up in the identical position during treatment. Many patient positioning devices have been developed for this purpose, including masks and cushions which can be molded to the patient.
The response of a tumor to radiation therapy is also related to its size. Due to complex radiobiology, very large tumors respond less well to radiation than smaller tumors or microscopic disease. Various strategies are used to overcome this effect. The most common technique is surgical resection prior to radiation therapy. This is most commonly seen in the treatment of breast cancer with wide local excision or mastectomy followed by adjuvant radiation therapy. Another method is to shrink the tumor with neoadjuvant chemotherapy prior to radical radiation therapy. A third technique is to enhance the radiosensitivity of the cancer by giving certain drugs during a course of radiation therapy. Examples of radiosensitizing drugs include: Cisplatin, Nimorazole, and Cetuximab.
The effect of radiotherapy on control of cancer has been shown to be limited to the first five years after surgery, particularly for breast cancer. The difference between breast cancer recurrence in patients who receive radiotherapy vs. those who don’t is seen mostly in the first 2–3 years and no difference is seen after 5 years. This is explained in detail here.
تفاوت براکی تراپی و رادیوتراپی
براکی تراپی
براکی تراپی :تفاوت این روش با رادیوتراپی عادی در این است که ما در رادیوتراپی معمولی اشعه رادیو اکتیو را از خارج بدن بیمار توسط دستگاه های پیشرفته به منطقه بیماری و توموری که در بدن بیمار است، می تابانیم و این روش می تواند همراه با صدماتی به بافت های سالم بدن بیمار باشد.
اما روش براکی تراپی این مزیت را دارد که ماده رادیو اکتیوی که قرار است بیمار را درمان کند مستقیما با روشهای ظریف و پیچیده وارد بدن بیمار شده و در داخل و نزدیک تومور و بافت بیماری قرار می گیرد، نتایج درمانی بسیار خوبی در انواع خاص سرطان مانند سرطان های پروستات، مری، دستگاه تناسلی زنان ،سرطان های انتهای روده ،نسج نرم و با روش های جدیدتر در سرطان پستان با این روش قابل دستیابی است.
چگونه پرتوهای فرابنفش باعث سرطان پوست میشوند؟
دانشمندان با انجام یک پژوهش جدید کشف کردند که چگونه پرتوهای فرابنفش باعث سرطان پوست میشوند.
آنها در این پژوهش همچنین موفق به یافتن راهی برای توقف روند سرطان پوست شدند.
“ملانوما” یا “ملانوم” سرطان سلولهای تولیدکننده رنگدانه پوست است که ملانوسیت نامیده میشوند. ملانوما تنها حدود 1 درصد از کل سرطانهای پوست را شامل میشود، اما مسئول بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان پوست است.
ملانوما میتواند در هر نقطه از پوست اتفاق بیفتد، اما در مردان اغلب در سینه و پشت و در زنان در پاها ایجاد میشود. سایر نقاط رایج برای ملانوما شامل گردن و صورت است.
اگر چه بعضی از این موارد ملانوم دارای منشا مشخصی است، اما بیشتر آنها دارای منابعی هستند که تاکنون ناشناخته مانده است.
یک پژوهش جدید نشان میدهد: هنگامی که سلولهای بنیادی ملانوسیت تعداد خاصی از جهشهای ژنومی را در خود جمع میکنند، به سلولهای بالقوه سرطانی تبدیل میشوند.
هنگامی که ملانوسیتها در معرض تابش پرتو فرا بنفش (UV) قرار میگیرند، ملانین آزاد میکنند که یک رنگدانه قهوهای تیره مایل به رنگ سیاه است که پوست را از اشعههای خورشید محافظت میکند.
اما ملانینها در سلولهای بنیادی ملانوسیت که به آستانه جهشهای ژنتیکی رسیده و از آن عبور کردهاند، در زمان قرار گرفتن در معرض پرتو فرابنفش موجب رشد تومور میشوند.
محققان این پژوهش همچنین اظهار کردند که ممکن است راهی را برای پیشگیری از ملانوم ناشی از سلولهای بنیادی جهش یافته شناسایی کنند.
محققان بر این باورند که یک ژن به نام Hgma2 در زمان قرارگیری در معرض تابش پرتو فرا بنفش در پوست بیان میشود. هنگامی که Hgma2 بیان میشود، سلولهای بنیادی ملانوسیت را قادر میکند تا از پایه فولیکولهای مو به سطح پوست و یا اپیدرم حرکت کرده و ملانین تولید کنند.
محققان این پژوهش با انجام آزمایش بر روی موشها به بررسی نقش Hgma2 در ابتلا به ملانوم پرداختند.
آنها مشاهده کردند که موشهایی با ژن Hgma2 و جهش ژنتیکی در زمان قرارگیری در معرض پرتو فرابنفش به ملانوم دچار میشوند، در حالیکه این اتفاق در موشهایی که Hgma2 در بدن آنها حذف شده و تنها جهش را تجربه میکنند، به وقوع نمیپیوندد.
اگرچه یافتههای این محققان در پیدا کردن روشهای درمانی نوین برای این بیماری امیدوارکننده است، اما با این وجود آنها برای درک نقش Hgma2 هنوز نیازمند انجام مطالعات بیشتری هستند.
یافتههای این پژوهش در مجله Cell Stem Cell منتشر شده است.
روز ملی اطلاع رسانی هپاتیت؛ ۱ آبان ماه
بهترین غذاها و نوشیدنی ها برای مبتلایان به هپاتیت سی
با این که تا به امروز هیچ رژیم غذایی خاصی برای مبتلایان به هپاتیت سی در نظر گرفته نشده است، اما به هر حال رژیم های خاصی ممکن است عملکرد کبد را در این بیماران بهبود بخشند و یا برای این عضو حیاتی بدن مضر باشند.
به نقل ازeverydayhealthافراد مبتلا به هپاتیت سی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری کبد چرب هستند. بنابراین انتخاب هوشمند رژیم غذایی برای حفظ وزن طبیعی آنها را از این دو بیماری دور می کند. یک رژیم غذایی مناسب در واقع بخشی از فرایند درمان این بیماران محسوب می شود:
بهترین؛ میوه ها و سبزیجات: این دسته خوراکی ها سرشار از فیبر هستند، کم کالری و کم چربی بوده و راه را برای رسیدن به وزن سالم هموار می کنند. مصرف مداوم میوه و سبزی در مبتلایان به هپاتیت سی شانس ابتلا به کبد چرب و دیابت را کاهش می دهد.
بدترین؛ الکل: پرهیز از مصرف الکل سرعت خطر ابتلا به نارسایی کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت سی را کاهش می دهد. ترک الکل در واقع بهترین راه برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و سالم نگه داشتن کبد تا زمانی که ویروس ریش کن شده، است.
بهترین؛ غلات سبوس دار: مانند میوه ها و سبزیجات، غلات منابع کامل بسیار خوبی از فیبر و مواد مغذی هستند و باید توسط این بیماران روزانه مصرف شوند. برنج قهوه ای، کوینولا، ماکارونی سبوس دار، گندم کامل و نان جو برای صبحانه این بیماران توصیه می شود.
بدترین؛ ماهی خام: غذاهای دریایی عفونت های باکتریایی را وارد بدن کرده و سیر هپاتیت سی را وخیم تر می کند. همچنین این بیماران باید از مصرف شیر و پنیر غیر پاستوریزه اجتناب کنند.
بهترین؛ پروتئین بدون چربی: پروتئین های سالم مانند ماهی، مرغ بدون پوست، لبنیات بدون چربی، گوشت لخم و … برای حفظ وزن سالم و محافظت از کبد در برابر ابتلا به بیماری مفید هستند.
بدترین؛ جگر: جگر حاوی آهن بسیار بالایی است و جذب بیش از حد آن توسط کبد منجر به نارسایی کبد، سیروز یا سرطان کبد می شود. این خطرات در مبتلایان به هپاتیت سی افزایش می یابد. دوری از غذاهای با آهن بالا یا مکمل های آهن و همچنین سبزیجات برگ سبز، در این بیماران باید رعایت شود.
بهترین؛ قهوه: مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ در مجله گوارش منتشر شد، نشان داد که اگر مبتلایان به هپاتیت سی روزی سه فنجان یا بیشتر قهوه بنوشند، دو برابر بیشتر به درمان پاسخ می دهند. هنوز تاثیر این روند توسط محققان به طور کامل درک نشده است.
بدترین؛ نمک: نمک می تواند منجر به احتباس مایعات در بدن شود. پرهیز از غذاهای نمک سود شده و فرآوری شده و همچنین سایر فرآورده های منجمد آماده در بیماران مبتلا به هپاتیت سی ضروری است.
ابتلا به آسیب های عصبی و ۶ نشانه هشداردهنده در بدن!
در شرایط سالم، مغز اطلاعات را از اعصاب محیطی دریافت می کند و شما قادر به حرکت دادن ماهیچه ها، تشخیص درد و … هستید.
به نقل ازpreventionحدود ۲۰ میلیون آمریکایی مبتلا به آسیب اعصاب محیطی یا نوروپاتی هستند و دیابت مقصر شماره یک ابتلا به آن است. علل دیگر شامل افزایش سن، کمبود ویتامین، قرار گرفتن در معرض مواد سمی از جمله الکل، داروهای ضد سرطان، عفونت، اختلالات خود ایمنی مانند هپاتیت سی، دیفتری، اچ آی وی، آرتریت روماتوئید، سندرم گیلن باره، و … است.
آسیب های عصبی به طور کلی به آهستگی پیشرفت می کنند و شما می توانید قبل از وخیم شدن علائم، جلوی پیشرفت این بیماری را بگیرید. شما باید فورا به پزشک مراجعه کنید اگر هر کدام از علائم زیر بروز کرد:
سردرد: نورالژی اکسی پیتال به نوعی سردرد که در آن اعصاب پس سری یا اکسی پیتال درگیرند گفته می شود و نام های دیگر آن سردرد میگرنی یا سردرد گردنی است. بر اساس تعریف انجمن بین المللی سردرد، این نوع سردرد، سردرد حمله ای، تیز و مانند احساس برق گرفتگی در محدوده اعصاب پس سری کوچک و بزرگ است و اغلب در لمس ناحیه پس سری حس ناخوشایند ایجاد می کند با بلوک عصب مربوطه درد کاهش می یابد.
تعریق: تعریق بیش از حد یا خیلی کم می تواند ناشی از در معرض خطر بودن اعصابی باشد که اطلاعات را از مغز به غدد می فرستند. پزشک ممکن است برای اندازه گیری تعریق یا ضربان قلب، اقدام به تجویز آزمایش کند.
احساس بی حسی و سوزن سوزن شدن: افراد مبتلا به نوروپاتی اغلب سوزن سوزن شدن یا احساس سوزش در دست ها و پاها را توصیف می کنند. شروع تدریجی بی حسی و سوزن سوزن شدن در پا یا دست می تواند به بازوها گسترش یابد.
ضعف عضلانی یا فلج: اگر اعصاب حرکتی توسط نوروپاتی درگیر شده باشد علائم ممکن است شامل: ضعف عضلانی یا فلج باشد. این علائم البته می تواند نشان دهنده مشکلات اساسی دیگری از قبیل سکته مغزی باشد که نیاز به توجه فوری دارد.
درد عصب سیاتیک: درد ثابت تیز، همراه با احساس سوزن سوزن شدن در پشت که به پا نیز کشیده می شود، می تواند به این معنی باشد که عصب سیاتیک به خاطر تضعیف یا فرسودگی دیسک در ستون فقرات، دچار فشردگی شده است.
تکرر ادرار: اعصاب آسیب دیده می توانند به مثانه پیام معیوب ارسال کنند و همراه با علائمی از قبیل مشکلات ادراری، تکرر، فوریت در ادرار کردن، شب ادراری، بی اختیاری، تردید در ادرار کردن، جریان ادرار ضعیف، احتباس ادرار باشند.
مصرف «شکر» درمان سرطان را سختتر میکند
محققان دانشگاه هلند در تازهترین مطالعات خود دریافتند، نه تنها مصرف قند و شکر موجب رشد و پیشرفت سلولهای سرطانی میشود، بلکه روند درمان را هم سختتر میکند و در واقع مصرف آنها موجب تهاجمیتر شدن سلولهای سرطانی میشود.
نتایج تازهترین تحقیقات نشان میدهد، بین مصرف شکر و تهاجمیتر شدن سلولهای سرطانی ارتباط مستقیم وجود دارد و هرچه مصرف شکر بیشتر باشد، درمان بیماری سرطان سختتر میشود.
در این تحقیقات مشخص شد فروکتوز، یک ملکول ساده قند که در شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا وجود دارد، پروتئین و اسید چربهای بدن را که با رشد سرطانی در ارتباط هستند، افزایش میدهد.
به گفته پژوهشگران، کاهش مصرف قند در بیماران سرطانی، شانس درمان آنها را افزایش میدهد اما مهمترین مسئله در پیشگیری از سرطان ثابت نگه داشتن وزن متعادل است.
در حال حاضر یک مطالعه 9 ساله نشان داده است که چگونه شکر، سرطان را در “چرخه وحشیانه” دخالت میدهد و باعث میشود که سلولهای سرطانی تهاجمیتر و سختتر درمان شوند.
پروفسور Johan Thevelein، یک متخصص زیستشناسی مولکولی در دانشگاه هلند میگوید: «تحقیقات ما نشان میدهد که مصرف بیش از حد قند موجب تحرک حیرتآور سلولهای سرطانی میشود».
محققان دانشگاه هلند در تازهترین مطالعات خود دریافتند، شکر به طور طبیعی با ژن “ras” که برای زنده ماندن و فعالیت سلولهای سرطانی ضروری است، ارتباط دارد.
روز جهانی پوکی استخوان؛ ۲۰ اکتبر (۲۸مهرماه) با شعار:
استخوان هایتان را دوست بدارید؛ از آینده خود محافظت کنید!
پوکی استخوان هم اکنون ده ها میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر خود قرار داده است بخصوص افراد بالای ۵۰ سال.
به نقل ازhealthlineایده اصلی روز جهانی پوکی استخوان برای اولین بار با کمپینی توسط انجمن ملی پوکی استخوان انگلیس در سال ۱۹۹۷ میلادی آغاز شد و کمیسیون اروپا با حمایت از این کمپین روز ۲۰ اکتبر را روز جهانی پوکی استخوان نامگذاری کرد.
با این حال این بیماری نیز از برخی باورهای غلط و رایج در امان نمانده است. در اینجا ۶ باور نادرست درباره پوکی استخوان معرفی می شوند:
پوکی استخوان فرایند طبیعی پیری است: اگرچه پوکی استخوان و شکستگی های ناشی از آن به احتمال زیاد زمانی که مسن تر هستید، رخ می دهد، اما این بیماری فرایند اجتناب ناپذیر پیری نیست. دریافت کلسیم کافی، ویتامین دی و ورزش مناسب از بروز این بیماری حتی در سنین پایین پیشگیری می کند.
فقط زنان به پوکی استخوان مبتلا می شوند: می توان در واکنش به این ادعا هم بله و هم خیر گفت. زنان بیشتر از مردان مبتلا به پوکی استخوان می شوند اما مردان هم بی تاثیر از این بیماری نیستند. از هر ۵ مرد آمریکایی یک نفر در سنین بالای ۵۰ سال به این بیماری مبتلا است.
اگر هنوز پیر نشده اید، نگران پوکی استخوان نباشید: حدود ۹۰ درصد توده استخوانی افراد در دختران تا ۱۸ سالگی و در پسران تا ۲۰ سالگی تشکیل می شود. در واقع تراکم استخوان در مابقی عمر بستگی به نحوه تشکیل توده استخوانی در این سنین دارد و خیلی از افراد از جوانی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. توسعه عادات درست تغذیه ای احتمال بروز پوکی استخوان در سنین بعدی را کاهش می دهد.
شکستگی استخوان تنها عارضه جدی پوکی استخوان است: پوکی استخوان یک بیماری جدی و گاهی کشنده است و می تواند منجر به شکستگی استخوان لگن شود. حتی ۲۵ درصد مردم در شش ماه اول پس از شکستگی مفصل ران جان خود را از دست می دهند. علاوه بر این جراحی مفصل هیپ می تواند منجر به مشکلاتی مانند عوارض بیهوشی، ذات الریه، حملات قلبی و یا عفونت شود. مطالعات نشان می دهد که خطر مرگ ناشی از شکستگی استخوان در زنان بالای ۵۰ سال به اندازه سرطان سینه است.
تنها با سقوط استخوان ها می شکنند: اکثر مردم این تصور را دارند در حالی که گاهی اوقات استخوان های ضعیف به راحتی می شکنند حتی با راه رفتن ساده.
ضعیف شدن استخوان ها قابل حس است: متاسفانه اینطور نیست و خیلی اوقات تا زمانی که استخوان نشکسته، نمی توان فهمید که دچار ضعف استخوان شده اید یا نه. پوکی استخوان در واقع یک بیماری خاموش است و تنها با تراکم استخوان می توان پی به وضعیت آنها برد.
فراموش نکنیم که پوکی استخوان به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد و یا حتی منجر به مرگ شود. مراقبت های پیشگیرانه و درمان مناسب و به موقع می تواند به کاهش عوارض این بیماری کمک کند.
حفظ سلامت در دوران یائسگی، نیازمند ۶ گام ضروری است!
نشانه هاي يائسگي در زنان متفاوت است ضمن این که واکنش آنها نيز با هم تفاوت دارد. ممکن است ورود شما به يائسگي همراه با تعداد کمي از علائم يا تغييرات سلامتي باشد يا ممکن است تغييرات جسمي و روحي متعددي را تجربه کنيد.
به نقل ازpreventionدر زمان یائسگی تخمدانها ميزان کمتري استروژن و پروژسترون توليد مي کنند که اين روند معمولا در اواخر دهه ۳۰ يا اوائل دهه ۴۰ شروع مي شود. به هر حال برای حفظ سلامت در دوران یائسگی برداشتن ۶ قدم ضروری است:
مدیریت وزن: تغییرات هورمونی دوران یائسگی همراه با کاهش توده عضلانی و افزایش وزن است. کاهش استروژن در واقع منجر به ایجاد چربی در اطراف شکم و باسن می شود. در عین حال انجام حداقل ۳ بار در هفته ورزش های هوازی متوسط و اضافه کردن غذاهای کم کالری به رژیم غذایی، منجر به مدیریت موثرتر وزن در دوران یائسگی خواهد شد.
بازسازی پوست: خشکی پوست و به دنبال آن افزایش چین و چروک های پوستی به دلیل کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی شایع است. برای مقابله با این تغییرات پوستی استفاده از مرطوب کننده های حاوی پروتئین سویا و یا کرم های رتینوئید کم قدرت توصیه می شود. ترکیبات ضد پیری رتینوئیدها ثابت شده است. ضمن این که نوشیدن مقادیر زیادی آب به آبرسانی پوست کمک می کند.
محو کردن لکه های پوست: در شروع یائسگی یا بهطور جزئی تر، هنگامی که بدن برای یائسگی آماده است، سطح هورمون های زنانه از جمله استروژن، بهطور قابلملاحظه ای افت می کند و اما سطح آندورژن که هورمون مردانه است؛ به همان مقدار همیشگی در بدن باقی می ماند. در این شرایط بدن شما تجربه افزایش هورمون های مردانه را خواهد داشت. بروز آکنه به طور معمول در یائسگی موقتی است و پس از به ثبات رسیدن هورمون ها با گذشت زمان از میان می رود. با این حال انتخاب رژیم غذایی کم کربوهیدرات و کم قند، و سرشار از خوراکی های ضد التهاب به منظور کاهش علائم آکنه ضروری است.
مراقبت از موها: تغییرات هورمونی دوران یائسگی همراه با نازک شدن موها و ریزش مو است. خبر خوب این است که یک رژیم غذایی مغذی همراه با مصرف مولتی ویتامین ها برای جلوگیری از شکنندگی و خشکی مو می تواند مفید باشد.
مراقبت از دندان ها: یائسگی همراه با تغییراتی در سلامت دهان و دندان از جمله عقب نشینی لثه ها و افزایش حساسیت های دندانی است. مسواک زدن و استفاده روزانه از نخ دندان همراه با مراجعات منظم به دندان پزشک، استفاده از مقادیر کافی ویتامین دی و کلسیم برای کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان و صحبت با پزشک درباره استفاده از مکمل های ویتامین دی، برای پیشگیری از مشکلات دهان و دندان ضروری است.
بهبود روند خواب: مشکلات مربوط به خواب در زنان بالاي ۴۰ سال بيشتر است. با افزايش سن، بروز تغييرات فيزيکي و هورموني در بدن زنان، خواب آنان را سبک تر مي کند. اختلالات خواب در دوران يائسگي به مراتب شايع تر است. زنان اغلب در طول شب بيدار و در طول روز خسته ترند. گرگرفتگي و تعريق شبانه ناشي از پايين بودن سطح استروژن نيز ممکن است اين مشکلات را تشديد کنند. خرناس کشيدن در زنان يائسه شايع تر است و مي تواند خوابشان را مختل کند. در نظر گرفتن برنامه منظم خواب و بیداری، اجتناب از مصرف سیگار و الکل، اجتناب از کافئین چند ساعت قبل از خواب و انتخاب محیط تاریک با دمای مناسب، تا حد زیادی از مشکلات خواب مرتبط با سن جلوگیری می کند.